miara sukcesu... a może szczęścia? :-)

mam wrażenie, że o sukcesie powiedziano już wszystko.

Poradniki zarówno te dotyczące życia zawodowego, jak i te dotyczące codzienności, wyeksploatowały ten temat stosunkowo intensywnie. Jeżeli dostajemy coś w temacie sukcesu i tego, jak go osiągać, to zazwyczaj jest to stary, ale odgrzany na nowo kotlet.

Mimo wszystko temat jest ważny i pilny.

Większość z nas nosi w sobie prywatne miary sukcesu. O jednych mówimy śmiało, o innych wolimy milczeć.

Po przekroczeniu magicznej trzydziestki, mój świat, który do tej pory przypominał obraz z kalejdoskopu, ponieważ rozpadał się parokrotnie i składał na nowo; w końcu nabiera kształtu, o którym można mówić takimi przymiotnikami jak: dojrzały, mój, pewny, wymarzony.

Czasami było wesoło i wspaniale, czasami boleśnie i nie do zniesienia. Potrafiłam tonąć we własnej radości, albo wręcz przeciwnie zadręczać się wydarzeniami, które należało puścić, jak mały drewniany patyczek z wysokiego mostu.

Dojrzałam do własnej definicji sukcesu:-) dla mnie sukces jest sumą przeżytych porażek, które dotykają człowieka w najmniej spodziewanym momencie i wydaniu, ale mimo tego  nie zatrzymują go w miejscu. Ludzie sukcesu, to ludzie, którzy się nie poddają. Bez względu na czas i okoliczności nie zapominają o swoich marzeniach i pragnieniach. Mają świadomość rzeczy, które są niemożliwe, ale i tak, szukają własnej drogi i dążą do celu:-)

W końcu dzieje się to, na co długo czekałam:-) Rozpoczynam pracę na własny rachunek. Jestem sobie sterem i okrętem. Na pokład zabieram dwie rzeczy: ukochane pisanie i szkolenia dla kobiet takich jak ja i Ty:-)

Wyszłam na drogę do radości, uśmiechu, energii. To wyjątkowe przeżycia i czas. Wiele wysiłku, niepewności, ale również wiele wyjątkowych doświadczeń i przeżyć. Do przeczytania z mojej drogi, pozdrawiam. Sylwia.