wtorek, 26 listopada 2013

nie zapomnieć siebie

źródło okładki:Wydawnictwo Dwie Siostry

Wczoraj przeczytałam fragment powieści "Lekkie życie Barnabyego Brocketa", która ukazała się nakładem wydawnictwa Dwie Siostry. Urywek tekstu był wystarczającym argumentem za tym, żeby kupić książkę. Wpisuje się ona doskonale w ciąg moich refleksji z ostatnich paru miesięcy. Recenzja książki pojawi się po lekturze, a teraz myśl przewodnia.

Matki udomowione i uduchowione: cokolwiek robicie, jakkolwiek się z tym czujecie, cokolwiek słyszycie... nie zapominajcie o sobie. O Waszych pasjach, talentach, umiejętnościach, pragnieniach. Nie zapominajcie o Waszej wrażliwości. 

Na blogu wkrótce pojawi się cykl: sylwetki. Będę w nim prezentować Was. Wasze mikroświaty, Wasze blogi, Wasze codzienności. Zapraszam do kontaktu.

18 komentarzy:

  1. Witam,
    Blog zapowiada się ciekawie. Fajnie, że powstaje miejsce w którym ważną rolę odgrywa nasze wnętrze. Cudownie jeśli będzie nam ktoś o tym przypominał bo czasem z braku czasu zapominamy o sobie :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Coś dla mnie!Jak miło,że ktoś też myśli o duchowości:) Zapisuję się do Ciebie:)

    OdpowiedzUsuń
  3. mamadajerade@blogspot.com26 listopada 2013 15:31

    Ciekawy temat poruszyłaś. W wirze obowiązków Mamy niestety zapominają o swoich pasjach i pragnieniach, dlatego warto o tym przypominać! Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  4. dziękuję za odwiedziny i Wasze komentarze. Wierzę, że znajdziecie tutaj coś dla siebie:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Hmm brzmi obiecująco- będę śledzić dalsze poczynania, powodzenia!

    OdpowiedzUsuń
  6. świetny pomysł, dziękuję za zaproszenie i czekam co będzie dalej :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Dziękuję za wizytę na moim blogu, a ja z chęcią będę zaglądała tutaj:-) Pozdrawiam! Sandra z poranajuniora.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  8. Witam, blog zapowiada się bardzo ciekawie :) Z pewnością będę tu częściej zaglądać :) Podczas całodobowej opieki nad dzieckiem łatwo zapomnieć jest o sobie, o swoich pasjach, upodobaniach. Przyznam się szczerze, że nasz Franio przewrócił nam świat do góry nogami, ale kiedy przytula się do mnie, obejmując mnie z całych sił swymi malutkimi rączkami zapominam o całym świecie :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Oj, coś mi się wydaje, że to będzie ciekawy blog :) Coś w sam raz dla mnie, więc będę wpadać częściej ;)

    OdpowiedzUsuń
  10. Z pewnością będę zaglądać, ale brakuje mi przycisku 'dołącz do tej witryny' bym mogła do Ciebie zaglądać zaraz po nowym wpisie. rozważysz? ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. dziękuję za odwiedziny i sugestię:) już rozważone;) pozdrawiam:)

      Usuń
  11. Dziękuję za odwiedziny.
    Interesujące, z chęcią odwiedzę ponownie.
    :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Mam nadzieję, że uda mi się zagościć na Twoim blogu :)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  13. Bardzo dziękuję za odwiedziny! blog zapowiada się niezwykle interesująco, już dołączyłam go do obserwowanych :))

    Pozdrawiam cieplutko!

    http://misiaikot.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  14. Czekam z niecierpliwością na recenzję książki i dalszy rozwój bloga :-) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  15. i ja dodaje do obserwowanych :) jeszcze co prawda w dwupaku ale lada chwila bede mamą :)

    OdpowiedzUsuń