środa, 20 maja 2015

chwila dla siebie, tego potrzebuję

po 10 dniach wychodzenia ze szkarlatyny, witamy wirusowe zapalenie gardła! Czas się kurczy, praca pęcznieje, a ja?- cóż...? ja marzę o tym, że odetchnąć! Marzy mi się morze, kawa, śniadanie i spokój:-)

zdjęcie, źródło: http://www.thesweetestoccasion.com/
Z pozdrowieniami dla wszystkich kobiet, które pragną chwili dla siebie, Sylwia

piątek, 8 maja 2015

To jestem ja, to co robię jest o mnie. Spotkanie z Lilu2art.

No i mamy maj!

Drzewa wydały na świat zielone liście, łąki kwitną, ptaszyska świergotają, a ja wracam do ludzi pasji i talentów.
Dzisiaj piszę o Dziewczynie, która ma w głowie łąkę i wiosnę. Tworzy magiczne talizmany i przywraca nam rzeczywistość ograbioną ze świata natury.


czwartek, 16 kwietnia 2015

magiczne krainy, niezwykłe krainy

Dzisiaj zobaczyłam coś wspaniałego!

Myślę, że byłabym innym człowiekiem, gdybym jako dziecko uczestniczyła w takich zajęciach :-) 

Ja grzebałam patykiem w błocie, patrzyłam w niebo, gubiłam worki na buty, szyte przez cierpliwą krawcową..., ale nie odważyłabym się pomyśleć, że mogę fruwać, rysować i doświadczać. Piękne.

Zobaczcie, jak bogate i wyjątkowe może być życie człowieka. Kliknijcie w link na profilu robala i pszczoły: https://www.facebook.com/robakipszczolka. Przekieruje Was do pięknego filmu. 

Zaczarowane ptaki:-) 





środa, 15 kwietnia 2015

moje drugie dziecko



bet ben ma pół roku. Zaczyna gaworzyć i wyciągać rękę do świata:-) 

Poznał srogie zasady ZUS-u oraz łagodne i wyrozumiałe serce księgowej- Joanna Wójcicka. Dostał od wujka Jarka- Jarosław Danielak logo i wizytówki, z którymi czuje się wybitnie dobrze:-) Od cioci Edyty- Edyta Antoniewicz parę fotografii z dnia narodzin:-) Jak każde dziecko potrzebuje wiele miłości i wsparcia.

środa, 1 kwietnia 2015

życie ma swój smak

zdjęcie, źródło: http://indulgy.com/post/cRP14hn7N1/just-live-it
Wyraźnie czuję, że przynależę do świata natury.

Za oknem deszcz, wiatr i ziąb.

W domu infekcje, już drugi tydzień z krótką przerwą na weekend.

Czuję, że jestem za blisko rzeczy, które mnie dotyczą. Przykleiłam nos do codzienności i brakuje mi dystansu. Coś robię, o czymś myślę, w coś się angażuję, ale po tym wszystkim hula wiatr, ziąb i deszcz.

Po katastrofie samolotu miałam sen o końcu świata. Jak w biblijnym potopie przyszła duża fala. Wiedziałam, że to koniec i bałam się strasznie.

Obudziłam się mokra jak mysz z potłuczoną głową i tysiącem rozproszonych myśli.

Cieszę się, że żyję!

Nie martwi mnie ani ZUS, ani gorączka. Życie ma swój smak, jak dobra, orzeźwiająca lemoniada!

środa, 25 marca 2015

wirtualny adres ludzi z pasją. Identyfikacja Wioli.

Dwa lata temu dopadło mnie przekonanie, że jestem przetworem z samej siebie. 

bliskiekadry.pl

Czułam się, jak papryka konserwowa, albo ogórek kiszony. Miałam swój smak, ale wiedziałam, że omijam coś ważnego:-) Zanurzona po uszy w macierzyństwie, odgrzebywałam przy okazji siebie.

Dziecko rosło, a ja działałam coraz śmielej i prężniej, aż pewnego dnia przyciągnęłam to, o czym marzyłam. 

Teraz mam własną działalność i piszę:-) Piszę dla ludzi, którzy potrzebują tekstów, pomysłów, wsparcia, rozkręcenia ich małych firm:-) Tworzę pomysły na promocje i nowe kierunki. Wspieram pasje, marzenia, ludzi i jestem szczęśliwa.

Moje pisanie to skrzydła!

Już nie jestem przetworem z samej siebie, ale motyw pasteryzowanych talentów pozostał ze mną na zawsze.

Spotykam wspaniałych, uzdolnionych ludzi... i wiele, wiele zakonserwowanych marzeń, wiele pasteryzowanej energii i chęci. Temu wszystkiemu chcę powiedzieć zdecydowane: NIE!

SZAST I PRAST


Pojawił się ROBAK I PSZCZÓŁKA, wirtualny adres ludzi z pasją!

Wiola z SZAST I PRAST, utalentowana kobieta, stworzyła identyfikację, która w pełni oddaje moje intencje. 

Ciepły, oderwany od szybkiej codzienności, abstrakcyjny motyw życia z pasją.

Wiola zaangażowała w ten projekt swój talent i wiele czasu, dała mu DUSZĘ!!! To cud, że nie powiedziała po drodze-nie! Zaproponowała kolory i wlała życie, w coś co było szybkim szkicem.

Więcej o realizacji Wioli przeczytacie na jej profilu: SZAST I PRAST.

Zaczęło się od niewinnego szkicu:

Wiola jest utalentowaną kobietą, która wspiera małe biznesy. Tworzy ciepłe i ciekawe identyfikacje. Mam wrażenie, że intuicyjnie wyczuwa potrzeby ludzi i przepuszcza je przez swoją wrażliwość, i wypuszcza cuda, które trafiają w sedno!

Czasami się zastanawiam, kto nie zna Wioli?:-) Znacie jej plakaty? Poniżej kilka, resztę znajdziecie na jej profilu.

SZAST I PRAST


Cieszę się, że ta Utalentowana Kobieta, zostawiła kawałek swojej duszy i talentu w identyfikacji robaka i pszczółki. Jestem pod wrażeniem jej pracowitości i pomysłów, które nie mają końca:-)

Z pewnością przy biurko poniżej spędziła wiele godzin, żeby dać mi to, czego szukałam. Za co z serca-dziękuję:-)

SZAST I PRAST

Jeżeli potrzebujecie wsparcia utalentowanych dłoni-to już chyba wiecie, gdzie szukać:-)

P.S. Co myślicie o tym, żeby wzajemnie sobie polecać sprawdzonych ludzi? Wymieniać się wiedzą i doświadczeniem?

środa, 18 marca 2015

z drzew, które rosną nad Odrą

Słyszycie słowo: gitara, i co widzicie? Ja widzę wspaniałe instrumenty Odra Guitars. Poniżej przeczytacie o tym, dlaczego. 

Na popularnym portalu społecznościowym, koleżanka udostępniła link do filmu: 80 dni z Odra Guitars.

              




Kliknęłam w link i przepadłam. 

Obejrzałam historię 12 -letniego Borysa, który zbudował własną gitarę pudełkową i przy wsparciu Michała Zygmunta, nauczył się na niej grać w 80 dni.

Nie chcę przegadać tego, co zrobili obaj Panowie, dlatego zachęcam Was- zarezerwujcie 9 minut i zobaczcie, co zrobiła ta dwójka. Gwarantuję, że poczujecie, czym jest pasja i co ją napędza. 

Po obejrzeniu filmu poszłam dalej, po nitce do kłębka... i trafiłam do Odra Guitars, po to, żeby ponownie przepaść. 

Odra Guitars to piękne gitary, wykonane z drzew, które rosną nad Odrą. Jestem zachwycona tym, co zobaczyłam i przeczytałam.

źródło: http://odraguitars.pl/



A tak o instrumentach mówi Michał Zygmunt, sprawca mojego przepadania:  

Zaprojektowałem trzy instrumenty o różnym charakterze i przeznaczeniu.  Pierwszy z nich to nisko i masywnie brzmiąca, koncertowa gitara Odra.  Drugi instrument to rezofoniczna gitara Karina. Trzeci,  mała pudełkowa gitarka Kania, zrobiona z drewnianego pudełka po cygarach.  Instrumenty wykonał Mirek Fejcho, właściciel pracowni lutniczej: Lootnick.com, który wniósł do tego projektu swoje wieloletnie doświadczenie. Przy tworzeniu odrzańskiej serii wykorzystaliśmy najlepsze XX -wieczne metody produkcji gitar elektrycznych.  

O ile gitary Odra i Karina to profesjonalne instrumenty dla muzyków, o tyle Kania jest dla wszystkich, zarówno początkujących, jak i zaawansowanych. Jest niewielka i można ją zabrać wszędzie, a zestaw niezbędnych piosenek opanować w trzy miesiące. Kania ma tylko 4 struny i specjalnie dobrany strój. Jest doskonałym instrumentem dla dzieci.


źródło: http://odraguitars.pl/

Wisienką na torcie jest projekt: Buduj i graj, który zakłada samodzielne wykonanie gitary z pudełka po cygarach. 

źródło: http://odraguitars.pl/

Moje serce jest przy Odra Guitars:-) A gdzie teraz znajduje się Wasze? :-)


p.s. Pasję Odra Guitars możesz udostępnić dalej, korzystając z funpage-u 







 

piątek, 13 marca 2015

między ziemią, a niebem


Między ziemią, a niebem dzieją się różne rzeczy.

Temat wojny i sporów politycznych zajmuje przestrzeń publiczną, pomimo tego, że uciekam-szczególnie od tego drugiego, to i tak gdzieś mnie to dopada.

Mam wrażenie, że dialog społeczny jeszcze nie zdążył się odrodzić po czasach komunizmu, a już upadł w młodej demokracji, ale nie załamuję rąk i nie narzekam. Działam na miarę swoich sił i możliwości:-)

Startuję z projektem, który będę realizować na blogu i na profilu FB. Zapraszam tutaj: Robak i Pszczółka.

Będę pisać o ludziach, którzy żyją z pasją i dla pasji:-) Wierzę, że wszyscy wyciągniemy z tego inspirację i energię:-) Odczarujemy marazm, który czasami nas otacza:-) Wokół żyje wiele wspaniałych osób, o których warto pisać i mówić:-) Warto pokazywać to, co robią.

Dzisiaj piątek 13-ego:-) Niech to będzie dobra wróżba:-)

Dobrzy ludzie-łączymy się:-) Działajmy, każdy na miarę własnych możliwości:-) Trzymam za Was kciuki:-)!

Sylwia.


piątek, 6 marca 2015

wszystkie byłyśmy dziewczynkami

źródło: http://bajkizbajki.pl/

Bodaj dwa tygodnie temu, dotarło do mnie drugie wydanie Florki z wydawnictwa Bajka

Znacie ją?

Fantastyczna książka, która daje najmłodszym oparcie i zrozumienie.
Florka, jak każde dziecko, ma problem z utrzymaniem porządku. Nie rozumie, dlaczego rodzice nieustannie powtarzają, że "nie ma czasu". Zrywa się w środku nocy i biegnie do rodziców, kiedy po raz kolejny, do jej snu wkrada się kot z nastroszonymi wąsami. 
Mała ryjówka prowadzi pamiętnik i pisze w nim, o wszystkim, co ją spotyka. 

O kałuży, która jest wysychającym jeziorem, o cieniu-który łazi za nią przez cały dzień, o wietrze, który jest kolegą do zabaw. Buduje krajobraz doświadczeń, w których rozpoznaję wydarzenia i myśli z własnego dzieciństwa:-) 
Przeczytałam książkę ze Stefanem jednym tchem:-) Wyszłam z tej lektury lekko zawstydzona. Dlaczego? Ano z prostej przyczyny-nie pamięta wół, jak cielęciem był, choć wydawało mi się, że pamiętam.
Rodzicielstwo to duża odpowiedzialność, ale nie ma co przesadzać, dlatego apeluję -

pozwólmy dzieciom, być dziećmi. Poza miłością, właśnie tego potrzebują najbardziej :-)

Ściskam wszystkie ambasadorki radosnego dzieciństwa! 

Wystarczająco dobre matki-łączmy się!!! 

Z pozdrowieniami, Sylwia. 

p.s. więcej o książce przeczytacie tutaj: http://ryms.pl/ksiazka_szczegoly/2297/index.html


poniedziałek, 23 lutego 2015

pudełeczko, pudełeczko- powiedz przecie(...) O tym, jak mało trzeba do dobrej zabawy.

Znacie wydawnictwo FOX GAMES?

Prawie miesiąc temu zapowiedziałam, że wrócę do Was z dwoma pudełeczkami. A więc wracam i wyciągam pierwsze.

BUDOWA ZAMKU.

To jedna z gier w naszej skromnej, rodzinnej kolekcji, na której nie osiada kurz i nie dlatego, że jest antyseptyczna, ale dlatego, że uwielbiamy w nią grać.

Zawsze znajdzie się jedno z naszej trójki, które powie: "to jak, gramy w zamek?"

To małe, zgrabne pudełko zadomowiło się u nas na dobre:-)

Są dwie opcje gry. Obie opisane w instrukcji.

My wybieramy wariant budowania muru, który składa się z 9 kart dokładanych do wieży, ponieważ w gronie domorosłych miłośników średniowiecznej architektury zasiada czterolatek. Uczy się liczyć:-)

Na czym polega gra? 
Na wybudowaniu zamku. Kto pierwszy ten lepszy:-)

Jak grać? 
Wystarczy rozłożyć karty na stole (my zawsze gramy na rozłożonej kanapie:-) Cenimy wygodę i luz podczas rodzinnych rozgrywek), wybrać wieżę z numerem 1 i dokładać fragmenty muru narastająco od 2 do 46, ale uwaga! Cały fun leży w tym, że karty obrócone są obrazkiem do dołu. Każda kolejna karta musi posiadać numer wyższy od poprzedniej, więc jeżeli odkryjesz kartę, która nie pasuje do Twojego muru, odkładasz ją na miejsce i zapamiętujesz, gdzie jest. Kto wie, może za moment będzie tą, którą potrzebujesz do zwycięstwa:-) Brzmi zawile, ale gra jest fenomenalna:-)! a jej mechanizm oparty jest na strukturze gry w memo. 

Kto wygrywa?
Oczywiście ten, kto ma dobrą pamięć, skuteczną strategię, odrobinę szczęścia i gotowy zamek:-)

Za co lubię tę grę?
Za dobrą zabawę, wspaniały trening w oswajaniu emocji i atrakcyjne opracowanie graficzne. Nie byłabym sobą gdybym nie dopisała: za rozmiar pudełka:-) bowiem nie zabiera nam przestrzeni, która z roku na rok diametralnie się kurczy w naszym mieszkaniu:-) Jest małe zgrabne i poręczne:-)

piątek, 30 stycznia 2015

śniadanie z Martą, a przed nim obowiązkowy tekst

dzisiaj krótko, przed odebraniem syna z przedszkola.

Mam dla Was ciekawą informację o śniadaniu z Manufakturą i stowarzyszeniem Polka Potrafi.

Klikajcie śmiało link, czytajcie tekst, idźcie na śniadanie z Martą i dajcie znać, jak było.

Pozdrawiam i wracam wkrótce z dwoma małymi pudełeczkami, w których kryje się wiele dobrej zabawy. Do przeczytania, Sylwia:-)

wtorek, 20 stycznia 2015

Zachęcam. Puść, w rytm muzycznej inspiracji.

Kiedy już usiądę do biurka, to odrywam się dopiero wtedy, kiedy mam biec po dziecko do przedszkola, a więc, jak tu pisać, jak być na blogu? Znalazłam oczywiście usprawiedliwienie, a raczej cały worek rozgrzeszających myśli, pewnie część z nich znacie z własnego doświadczenia:

-nie mam czasu,
-etap aleLARMO już za mną,
-jak tu pisać, kiedy nie mam czasu na spokojną kawę, kino,
-nie chcę pisać w biegu.

Zatrzymały mnie słowa, które usłyszałam od Anny: nie masz czasu, czy nie chcesz go mieć? Oczywiście siłą rozpędu, niczym mucha, która wpada w sieć, jeszcze przez moment szamotałam się w wymówkach, ale pod koniec spotkania zrozumiałam, że nie czas, ale motywacja i kurczowe trzymanie, blokuje systematyczne wpisy.

Opuściłam kierat domowych obowiązków. Uwolniłam się od myśli, że muszę i powinnam. Oddałam odpowiedzialność mężowi, i żeby było jasne, sama zawłaszczyłam większość -po to, żeby mieć kontrolę nad wszystkim, żeby czuć, że ogarniam, panuję, żeby wiedzieć, że wszystko idzie po mojej myśli. Spróbujcie coś puścić! Zachęcam.

Od ponad roku ćwiczę umiejętność puszczania i ciągle mam wrażenie, że nie odeszłam od linii startu. Tak trudno puszczać, tak wiele trzymam. A Wy, co trzymacie?
Pierwszy etap puszczania to niemal rozpacz. Nasila się wewnętrzny dialog: po co ja to robię!? Przecież jest tylko trudniej! Po co puszczam? Ja muszę pilnować, bo jak nie ja, to świat się zawali. Nic się nie zawaliło, wręcz przeciwnie. Powstało wiele pięknych rzeczy:-) W tym, napiszę nieskromnie, ja piękniejsza:-)

Jeszcze siłą rozpędu pilnuję: psa żeby nie szczekał, kiedy rozmawiam przez telefon (wiecie, że nigdy nie sprawdziłam, jak długo potrafi szczekać?), siebie (czy dzisiaj byłam znośna, czy może nie), zadań (o czym zapomniałam, co miałam zrobić), garów w zlewie (wypadałoby je umyć, bo przecież stoją już tak dwa dni), kurzy na półce z książkami (ostatni raz wycierałam je w niedzielę), bloga (ostatni raz PONAD MIESIĄC temu był wpis!). WYOBRAŻACIE SOBIE, JAKA TRAGEDIA, ponad miesiąc!!!;-)

PUSZCZAM! PUSZCZAM kolejne rzeczy:-) TYM RAZEM bloga:-) i zobaczymy, jaki będzie efekt:-)

Wydaje się, że jak puszczę, to zniknę na zawszę-prawda? Sprawdźmy, co się stanie:-)

PUSZCZAM i Was też zachęcam do puszczania. Przestańmy się kurczowo trzymać:-) Zostawiam  Radość o poranku. Sylwia:-)